غفلت

غفلت کردم

چند روزی غفلت کردم

اما بدان م؏نی نیست که دردهایم تنهایم گذاشته اند

آنها همیشه با من هستند

همانند تنهایی

همانند بغض

همانند حسرت

همانند حرص

دردهایی که از سرمای همیشه ﺸ؏له ور وجودم چشمه میگیرند

تنهایی که مرا در سکوتم خفه کرده

بغضی که از نابرابری دنیایم میکشم

حسرتی از نداشته هایم دارم

حرسی که از دست دادن فرصت هایم میخورم